OD DZIECIŃSTWA DO DZIŚ

Przez pierwsze pięć lat rodzina Sigríður mieszkała w Kópavogur, a jej rodzice zbudowali wówczas dom w Hvannholm. Moja babcia i dziadek ze strony ojca, ekspedientka Sigríður Karlsdóttir i mistrz stolarski Einar Péturson prowadzili Siggubúð (Björk) przy Álfhólvegi 44 i Sigríður ma szczęście, że ma wiele dobrych wspomnień ze spędzania z nimi czasu. Jej babcia i dziadek ze strony matki, radiooperator Gunnvör Braga i inżynier Björn Einarsson mieszkali nieco dalej, przy Meltröð 8, ale regularnie tam przyjeżdżali z wizytą. Jej rodzice byli pracownikami zewnętrznymi, jej matka Arndís Björnsdóttir była nauczycielką wychowania fizycznego w Kópavogur i nierzadko pomagała w sali gimnastycznej (lub magazynie sprzętu), ponieważ opieki nad dziećmi było niewiele i odbywała się ona w innej formie niż obecnie.

„Zaczęłam szkołę rok wcześniej, niż moi rówieśnicy. Mój ojciec Pétur Einarsson był z wykształcenia prawnikiem i objął stanowisko dyrektora ds. lotnictwa, gdy miałam 9 lat, ale gdy miałam około 5 lat, przeprowadziliśmy się do zachodniej części Reykjavíku. Moi rodzice rozstali się, gdy miałam 10 lat” – mówi Sigríður, która ma szczęście, że ma siedmioro rodzeństwa w następującej kolejności wiekowej; Þórunn Wolfram (brat przyrodni, matka Anna Wolfram), Signý Yrsa, Einar, Arndís (pełne rodzeństwo) oraz siostry Sigríður Theodóra i Jóhanna Vigdís (oboje przyrodni bracia, matka Ragnhildur Hjaltadóttir). 

​

Sigríður spędziła rok w Vesturbærskóli, ale poza tym odwiedzała Melaskóli, Hagaskóli i MR. Przyjaciele z dzieciństwa byli w zasięgu ręki w okolicy nad Hringbraut, gdzie szkoła była daleko, a rodzinna okolica to właściwie inny świat niż środowisko szkolne, gdzie nawiązało się niewiele relacji i według Sigríður miało miejsce zjawisko znęcania się. Przez lata ćwiczyła gimnastykę w KR, balet u Sigríð Ármann i w Islandzkiej Szkole Sztuki, latem uprawiała bezpłatne sporty, ale żaden sport z piłką. „Zaczęłam pracować w wieku 8 lat przy kolportażu gazet – błagałam mamę, żeby pozwoliła mi rozwozić gazety i udało mi się. Każdy poranek zaczynał się wcześnie przy różnej pogodzie i nic mnie nie zatrzymywało” – dodaje Sigríður i twierdzi, że był to zysk z jej wychowania, ponieważ od początku była niezależna finansowo.